همه ما با بداقبالیهای طبیعیای مواجهیم که زندگیمان را تحتتاثیر قرار میدهد. برای مثال، رویدادهای اتفاقی_ معلولیت جسمانی ، تحصیلات پایین ، سلامت ناگافی و مانند اینها_ ممکن است هریک از ما را از یافتن هدفهایمان بازدارد ، ولی این بدان معنی نیست که ما مسئولیت (یا انتخابی) در برابر این موقعیتها نداریم. ما هنوز در برابر آنچه با کاستیهایمان میکنیم ، مسئولیم؛ در برابر منشمان نسبت به این کاستیها مسئولیم؛ در برابر غم، خشم، افسردگیای که در جهت تقویت آن «ضریب بداقبالی» اولیه عمل میکند تا فرد را شکست دهد، مسئولیم... وقتی همه چیز دیگر با شکست مواجه میشود ، وقتی ضریب بداقبالی بالاست ، باز فرد مسئول منشیست که نسبت به آن بداقبالی در پیش میگیرد: اینکه با افسوس و تاسفی تلخ زندگی کند یا راهی بیابد که بر کاستیاش پیشی بگیرد وبه رغم آن ، زندگی پرمعنایی برای خود بسازد.
#اروین_د_یالوم
کتاب: روان درمانی اگزیستانسیال
کانال مخفیگاه: @makhfigah_channel