برگشته تا ببیند
چیزی از آن درنگ بجا مانده
اوراق پاره پاره که با باد می رود
تردید های ملتهبش را
تبدیل می کند به یقینی همیشگی
محکم قدم گذارد
در کوچه های کاهی کاغذ
محکم قدم گذاشته تا شعر تازه ای
از رد پای خود بنگارد !
ثار را چنانکه یاریم کند جناب حافظه
آن شریعتی که لومپنی برای خویش بود
در کلام واعظان شرع حقنه کرد
این عبارت ثقیل
همچو نقل در فراخ گاله های مادحین پول پیشه پخش شد
تا رسید نوبت طلائی شکست انحصار علم
پرده ها که ریخت
رنگها که شسته شد به ضرب سیل
آنچه ماند قامتی کج و معوج است
فهم باطلیست
خون کجا مقدس است
خون توحش است و هرکه حرف خون زند
در ورای زرورق توحشی نهان کند
نوشتن یک مقاله پژوهشی در این حصوص ادبی کار خوشایندی به نظر می رسد، که در آن شما آزادی انتخاب موضوعی را که بیشتر دوست دارید خواهید داشت. برای ایجاد بهترین مقاله پژوهشی ادبی، تحقیقات مرتبط مورد نیاز است.
هرچند انتخاب موضوعی که دوست دارید می‌تواند اجرای کار را آسان‌تر کند و مخاطبان را با استفاده از احساسات شما متقاعد کند. اما با این حال، اگر موضوعی را انتخاب کنید که برای شما قانع کننده نباشد، به هیچ وجه مخاطب شما را متقاعد نخواهد کرد. واضح ترین تصمیم این است که موضوعات پژوهشی ادبی را انتخاب کنید که با احساسات و عواطف شما مرتبط باشد و به من اعتماد کنید کار بزرگی انجام خواهید داد.کاری که در این عصر نو آوری هم دشوار و هم آسان است.دشوار از آن لحاظ که مطلبتان در ترازوی نقدها از عامی تا عارف قرار خواهد گرفت و آسان از آن لحاظ که انبوه فکتهای خام پیش روی شماست .کافیست فقط انتخاب کنید.
جستجوی ویژگی‌های مشترکی که نشان می‌دهد یک اثر ادبی به یک مقوله خاص
تعلق دارد، و توصیف آن می‌تواند کار دلهره‌آوری باشد. به احتمال زیاد چالش
ها زمانی رخ می دهند که موضوع انتخاب شده بحث برانگیز باشد و تصمیم گیری
در مورد اینکه آیا می توان آن را در یک گروه خاص دسته بندی کرد یا خیر
دشوار است. با این حال، اگر موضوع تحقیق خود را دوست دارید، می تواند برای
شما بسیار سودمند باشد، زیرا می توانید به سرعت کتاب های زیادی را که به
سبک دلخواه شما نوشته می شود، کشف کنید.
حقیقت اینست که انقطاع از این دنیائی که در آن هستیم و رسیدن به ادبیات محض ممکن نیست.تا کمی می خواهی توی لاک حودت بروی همکار فضولت تیکه ای بارت می کند و نقشه می کشد ایده و پروژه ای را که برای ارتقای شغلی زیر دست داری به لطلئف الحیل از چنگت در آورد و بنام خودش ثبت کند.
حکایت گرگهای گرسنه که موقع خواب یک چشمشان را می بندند و یک چشمشان را باز می گذارند تا توسط همنوعان خورده نشوند.
ما در محیط گل و بلبل زندگی نمی کنیم که زندگی شاعرانه داشته باشیم.
گر از خلق بنی آدم ملولی، قتل عامش کن
گر از عمری که بخشیدی پشیمانی، تمامش کن
اگر جوینده‌ای زحمت رساند، راحتش گردان
وگر جنبنده‌ای سر بر کند، سنگی حرامش کن
اگر خورشید چشمک می‌زند تیری به چشمش زن
وگر ماهی به بام آید، شهابی خرج بامش کن
بزن بشکن بیفکن زیر و رو کن واژگون گردان
من از سود و زیان سیرم، بزن بازار شامش کن
یکایک خاک و باد و آب و آتش را به محضر خوان
بزرگا هرچه میلت می‌کشد با هر کدامش کن
بیا افسردگان و مردگان را در بغل بفشر
بگیر افشرده‌ای از جان ما، اندوه نامش کن
پس از ما هرچه می‌خواهی بساز اما جهاندارا
جهنم‌دره‌ای بود این زمین، دارالسلامش کن