تمام شد /محمد ابرغانی

تمام شد تمام شد

هر آنچه انتظار داشتم

چه بذر های آرزو

که با تمامی توان خویش ، کاشتم

به انتظار پلک من

تمام بیست و چار ساعت تمام هفته های ماهها و سالها

بهم نشد مماس

و زنگ زد در انتظار

برغم خنده ی گزنده داس !

تمام شد

نقاب آرزو دریده شد

نویدها  چو سقزی که طعم تلخ می دهد

جویده شد

و رشته امید ما

بریده شد

زمین آرزوی ما

زمین نبود ، گور بود

دریغ و درد چشم کور بود