می کنی از این شکسته دل عبور؛
نام تو چه بود؟
سنگ یا صبور؟
دوستت دارم ِ اول صبح
مثل باران پایان اسفند
یا عوض کردن آب ماهی است.
#سیدعلی_میرافضلی
برگزیده برترین نوخسروانی‌های شاعران معاصر
@NokhosrovaniPoetry
وسطِ خستگیِ پنجره ها
فوران کردن پوشالیِ حوض
حجم غمگین کمی آبتنی
پاره شد چرتِ حیاط
در دهاندره ی
طولانی عصر
خانه لَم داده
به یک بهت غریب
دست شب
در تن هر خاطره
جاری شده است.
#شهرام_حسینی
@Shahramhosseini
می گفت با مذاکره هر چیز حل شود
آن فلفل مجاور ظرفت عسل شود
گفتم مذاکره به خودی خود مفید نیست
جز آنکه بر تمام مفادش عمل شود
تا دستگاه کاسب تحریم پابجاست
هر کوششی خطاست
باید نخست این دک و پز را پیاده کرد
پیچیده ساده کرد
دشمن درون ماست چو گرگی به لخت میش
چوپان ولی رها نشد از نشئه ی حشیش
از گله هیچ چیز نماند بدین نمط
هر گوسفند می شود اینجا فقط سقط
با چهره ای شبیه به تصویر پیریم
در آستانه در من ایستاده بود
و کفشهای پاره و فرسوده ی مرا
می کرد ریشخند
یعنی نمانده است در آن جای سالمی
تا خار و سنگلاخ بیارد به او گزند!
گفتم که تلخکامی هر اشتباه را
باید زبان من بچشد نه زبان تو
گوشی که جذب دعوت چاووش ها شده
با زور هم نمی شنود داستان تو
آن کوله بار شور و جنونم ولی نشد
در این سراب گمشدگی دستگیر من
عریانی امید در این دشت بی فروغ
تصدیق کرد طعنه ی تصویر پیر من
با این همه دویدن و مقصد نیافتن
تصویری از قلمرو موهوم بافتن
اینک طنین خنده ی دیوانه وار او
پیچیده در سرم چو صدای پتک
وادار می کند که بخندم
بر عزم جاهلانه ی این گونه جستجو !