کابوس زجرآور من/ مهدی عاطف‌راد

از دیرباز

کابوس زجرآور من

توفان هولناک و مهیبی‌ست

توفان مهلکی که خروشان و خشمگین

با سرعتی که باور آن

ناممکن است

تازان به سوی ماست که ویرانمان کند

توفان مرگبار تباهی

توفان انهدام.

می‌بینمش

سرشار از هراس

هر روز و شب

هنگام خواب و بیداری

در پیش رویمان

کابوس هولناک غریبی‌ست.

هنگام دیدنش

پر می‌شود وجود من از وحشت

و خاطر مشوش من

لبریز می‌شود

از یأس و ترس و دهشت

تن‌لرزه‌ای شدید مرا می‌دهد تکان

و اضطراب دلهره‌آور

دائم شکنجه می‌کند و زجر می‌دهد

ذهن مرا که هست پر از تشویش.

بسیار سعی می‌کنیم

تا از برابرش بگریزیم

اما

بی‌حاصل است سعی همه، افسوس

راه نجات از همه سو بسته

و پای‌های ما

بی‌نا و کوفته و خسته.

آخر کجاست راه رهایی ما از این کابوس؟

آخر کجا پناه بگیریم و در امان باشیم؟

از شر این تلاطم زجرآفرین و این توفان

از او که می‌کند همه جا را به هر نفس ویران.