نهیب قلب خسته‌ام/ مهدی عاطف راد

قلب خسته‌ام به من نهیب می‌زند

و پیام می‌دهد، پیام روزهای سخت و  سخت‌تر

سخت‌تر از آن‌چه بود و هست

با تپیدن پر از شتاب و التهاب اضطراب‌آفرین خود

وعده‌ی شکست و باز هم شکست و باز هم شکست.

روزهای سخت و سخت‌تر از آن‌چه بود و هست

روزهای مرگ دسته‌جمعی کبوتران

و سکوت دهشت‌آفرین سارهای خوش‌سرای نغمه‌خوان

روزهای چشمه‌ها و جوی‌ها و نهرها و رودهای خشک خشک خشک

روزهای شیرهای آب تشنه‌ی بدون آب

روزهای آسمان تیره‌ی پر از غبار و دود

روزهای بی‌سرور و بی‌سرود

روزهای ذهنهای خالی از امید

خانه‌های مرده‌ی بدون روشنایی چراغ

چشمهای بی‌فروغ

قلبهای بی نشاط و شور

گامهای خسته‌ای که فاقد توان پیش‌رفتن‌اند

دستهای خسته‌ای که فاقد توان یاوری‌رسانی‌اند

مردمان خسته‌ای که مسخ گشته‌اند و سنگ و سرد

مردمی که سنگواره‌های فاقد توان مهربانی‌اند.

قلب خسته‌ام به من نهیب می‌زند

و پیام می‌دهد، پیام روزهای سخت و  سخت‌تر

سخت‌تر از آن‌چه بود و هست

با تپیدن پر از شتاب و التهاب اضطراب‌آفرین خود

وعده‌ی شکست و باز هم شکست و باز هم شکست.