خاموشی در بزنگاهها / محسن صلاحی راد

شاعران چرا در این بزنگاه تاریخی اغلب یا خاموش‌اند یا کم‌حرف؟ واضح است و نیک‌پی: بیان استعاری و اسطوره‌ای، جای آنکه در بزنگاه دیگری مغزها را بینبارد از دوگانه‌انگاری‌های بدعاقبتش، دارد جای خود را به بیان مدنی‌تری می‌دهد، بیانی که قرار نیست ما را با سراب دیگری بفریبد و خون‌های ریخته را جوهر آواز کردنِ نام این و آن نالایق کند، بیانی که دیو و دلبر نمی‌تراشد و بر شبیه‌سازی‌های اغراق‌آمیز تکیه ندارد؛ تفاوت‌گذار است و مرزبند و مطالبه‌گر و آگاه به آنچه می‌خواهد.

و این هم البته گونه‌ای شعر است پنداری، چراکه خواستنی‌تر است از آنچه شاهدیم.