من زبان سنگ را با لهجه هایش می شناسمواقفم بر هر کنایهمن زبان جوی را با نغمه هایش می شناسم واقفم بر استعاره صد فسون اما زبان آدمی راآه حتی یک دریغ از یک اشارهای بسا آدم که گوید صبح و منظورش شب استشعبدهبازی آدم گوییا در این لب است