جای پا / اقبال مظفری

غریبانه دلگیر

مگر چشم آهوست

این آه؟

و این لحظۀ مات

که در یادِ تقویم، مثلِ دمی جاودانی‌ست

همین مانده از روزها، روزگاران:

درندشتِ خالی، دلی تنگ

و جاپایی از آهویِ بخت

بر سبزه و سنگ!

#اقبال_مظفری

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

از دفترِ  #بر_مدار_شورش_و_شیدایی

انتشارات #زمانه، تهران۱۳۷۲

http://t.me/mozaffari_e