انار میوه‌ی شوق است و مایه‌ی شادی‌ست
انار جوششی از چشمه‌سار آبادی‌ست
و دانه‌های شگرفش که رازآمیزند
و طرح هندسی حیرت‌آوری دارند
نماد زندگی‌اند
و استعاره‌ی عشق.
انار معدن زیبایی‌ست
و گنج‌خانه‌ی افسون
درون پوسته‌اش گوهر شکوفایی‌ست
و پشت پرده‌ی آن رمز و راز شیدایی‌ست
خزانه‌خانه‌ی قلبش
پر است از اسرار
و از شراب گوارای زندگی سرشار.
به دانه‌های انار
به چشم سر نه که با چشم معرفت بنگر
نگاه کن و ببین
چه پرتوافشانند!
به دانه‌های درخشان لعل می‌مانند
چه روشنایی افسون‌گرانه‌ای دارند!
چراغ‌وار فروزانند.
به دانه‌های انار
به چشم سر نه که با چشم معرفت بنگر
نگاه کن و ببین
چه سرخوشانه به اندوه و رنج می‌خندند!
چه پرطراوت و سرشار از صفا هستند!
شکوهمندی اغواکننده‌ای دارند
چه‌قدر سرمستند!
دوباره فصل انار است و من چه دلتنگم!
در این دیار غم‌انگیز غرق در پاییز
دلم هوای انار تو کرده، بی‌تاب است
وجود تشنه‌ام از عاشقی شده لب‌ریز