بازگشت / جاوید محمدی
آه ، ای دریای طوفان کیش !
عاقبت روزی
باز خواهم گشت
سوی مرداب نجیب خویش.
تو نمی دانی چه ذوقی دارد ای دریا
انتهای خویش را در ابتدای خویش سر کردن !
با توام ای آبی مغرور !
در گریز از تو
من مصبّ خویش را گم کرده ام ، باور کن ای دریا
خسته ام ازتو
خسته از تشویش ، از تردید ، از تعقیب
از خیالی تیز و خونین
ــ آن زمان که کوسه هایت بر نحیف لاغرم چشم طمع دارند ــ
آن زمان که برسرمن تورها تهدید می بارند
آن زمان که بر گلویم مرگ قلابی می اندازد
خسته ام ، آری .
روزگاری در دل مرداب پیری خانه ای آرام و یارانی نجیب و مهربانم بود ؛
از تو هم آبی تر ای دریا
آسمانم بود .
نه خبر از مرغ دریایی
نه نشان از کو سه و دشمن
و نه پیغامی ز تورانداز
باله هامان عشق یاری داشت
عشق هامان پایداری داشت
هرکه بهر خویش کاری داشت .
لیک صد افسوس !
ساده و خوش باور و غافل
از اوان کودکی وصف تو را بیچاره مادر خواند درگوشم
سال ها ذهن مرا افسون آبی رنگ تو پرکرد
عاقبت گفتم که بی شک رفت می باید.
راه افتادم .
رودها و پیچ و تاب و آبشار و صخره ها با عشق تو طی شد .
دل به جریان سریع رودخانه داده بودم که به ژرفای تو افتادم
پیش خود گفتم که دیگر شادم و آزاد
وای ، اکنون ماهی خُرد و نحیف آرزوها داده بر بادم .
باتو هستم ، با تو ای صیاد !
آی گیسو آبی پرموج وحشت زا !
حال بر خون دل خود می خورم سوگند
زین وسیع مرگ و بی برگی ، ازاین غمدشت
گر مصبّم را بیابم باز
سوی مرداب نجیب خویش
باز خواهم گشت .
آبان 75
هنوز برگ ، سوار حرف اول باد است/کوروش آقا مجیدی
نطفه که بسته می شود ، هستی آغاز می شود و با تولد رسمیت پیدامی کند . بعد ، سال سال رشد و تعالی است که پیش روی این هستی و موجودیت به رسمیت شناخته شده قرار می گیرد و اورا به بلوغ و کمال مطلوبش نزدیک و نزدیک تر می سازد .
دی ماه سال جاری ، آغاز چهارمین سال فعالیت نشریه ی مجازی سیولیشه است که داعیه ی تلاش و اهتمامش برای زنده نگاه داشتن چراغ شعر آزاد ( نیمایی ) ، موجب تمایز و تفاوت آن نسبت به اکثر نشریات ادبی دیگر است ؛ آن هم در روزگاری که غفلت عامدانه و غیر عامدانه ی برخی دوستان شاعر و اهالی مطبوعات و بعضا ندانم کاری برخی دیگر، اوضاع شعر و شاعری این سرزمین را ــ که به گواهی خویش و بیگانه ، با پیشینه ی گرانسنگش یکی از قله های بلند ادبیات جهان به شمار می آید ــ بدین حال و روز کشانده است .
این نشریه ی اینترنتی از اواخر سال 91 به همت دوست نازنین ، محمد رضا راثی پور ، شروع به فعالیت نمود ؛ آغازی که ، به یک تعبیر، با پایان فعالیت رسمی سایت وزین "دینگ دانگ " (1386 تا 1391 ) انطباقی نسبی داشت . دینگ دانگ نیز که به اهتمام دوستان ارجمند ، مهدی عاطف راد و سعید سلطانی طارمی به صورت ماهانه بروز می شد ، به همین سوی و بوی می رفت و جای بسیار خوشحالی است که بیشتر یاران و همدلان آن صفحه را در سیو لیشه نیز حاضر و فعال می بینیم .
او که در جا ایستاده است ، ترسی از لغزیدن ندارد ؛ ولی قطعا هر حرکت و پویشی ، لغزش محتملی در پی دارد و این نمی تواند و نباید به اصل و انگیزه ی رفتن خللی وارد آورد . هنوز جا دارد شعر بی بدیل پارسی ، تازه تر از همیشه ، یکه تاز میدان زیبایی شعر و ادبیات جهان باشد . هنوز جا دارد که بیاموزیم و تجربه کنیم ؛هنوز در سفریم/هنوز برگ/سوار حرف اول بادست
کوروش آقا مجیدی
موقوف /;,کوروش آقا مجیدی
مقبول تر به چشم می آیی
وقتی لبانت را
با هفت و هشت های مکرر
با طرح زیگزاگ
هفتاد و هشت بار بدوزی
و حرف هایت را
درزی ظریف بگیری .
یادت باشد ،
پایان شاعری
خیاطی است !
آن گوشواره را که :
« آسّه برو و آسّه بیا » از گوش
بیرون نیاوری .
آن شاخ گربه را که برایت گفتم ،
نظم و نظام چارسوق ،
یا دت باشد ؛
هر آمد و شدی به جز این
بی انظباطی است !
کوروش آقامجیدی
پیوندها.../علی رضا طبائی
پیوند قطره قطره باران:
ـ دریا!
پیوند نور و آسمان:
ـ روز!
پیوند بذر و خاک:
ـ هستی!
پیوند دریا، روز، هستی:
ـ عشق!
پیوند ما،
ـ من با تو:
ـ دریا، روز، هستی، عشق.
پیوند دریا
روز
هستی
عشق:
ـ انسان!
از مجموعه «شاید گناه از عینک من باشد»
قبله اخلاص/توکل بیلویردی
دردین قالانیب دردینه امداد ائلیه ن یوخ
بو قوم دنی دن سنی آزاد ائلیه ن یوخ
فریاد چکیر سن هانی او نامه یازان لار؟
فریادیوه انگار کی فریاد ائلیه ن یوخ
سوُز وقتی سنه کوفه ده اولدی هامی یاور،
افسوس عمل وقتی سنی یاد ائلیه ن یوخ
طوفان بلا قول قاناتین سیندیرب اما
بو ورطه ده عباس کیمی امداد ایلیه ن یوخ
هر کس اوزون عاشورا دا نا حقه چویردی
حقه ساری هئچ کیمسه نی ارشاد ائلیه یوخ
بو تهلکه لی وادیه فرهاد گرکدیر
شیرین چالیشان کونلونی فرهاد ائلیه ن یوخ
بنیاد ائله دین قبله ی اخلاصی حسین جان
سن تک بئله بیر قبله نی بنیاد ائلیه ن یوخ